W sobotę z samego rana pięćdziesiąt osób macha na pożegnanie Rodzicom wsiadając do autokaru, gdzie już słychać melodię harcerskich piosenek. Daleka droga do Warszawy okazuje się wcale nie być tak męcząca, tym bardziej, że Kadra Szczepu wprowadza nas już w klimat tamtych lat, czytając najważniejsze fragmenty książki Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na Szaniec”. To właśnie ta książka ukazująca życie w okupowanej Warszawie jest naszym drogowskazem i inspiracją do odwiedzenia miejsc w niej opisywanych. Dojeżdżamy do Warszawy, gdzie czeka na nas już nasz Przyjaciel- Przewodnik druh pwd. Michał Kaczmarski z Hufca ZHP Warszawa Wola wraz z Druhem Dawidem – kolejną pomocną dłonią naszej wyprawy. Nasz Rajd rozpoczynamy od Alei Szucha, gdzie w Mauzoleum każdy ma czas na chwilę refleksji. Następnie wędrujemy do Grobu Nieznanego ?ołnierza idąc w kierunku Starego Miasta mijamy Pomnik Kopernika udając się na Plac Zamkowy, Pomnik Małego Powstańca, Pomnik Kilińskiego, jemy obiad w zabytkowym Barze na Starówce, przechodzimy dalej, obok Warszawskiej Syrenki, Gmachu Zachęty i Domu Bez Kantu docierając do Pomnika Powstania Warszawskiego. Stamtąd przemieszczamy się na Pawiak. Z autokaru oglądamy Twierdzę Batalionu Parasol – Szkołę Św. Kingi, Przeniesiony Pomnik Lotnika, Plac Unii Lubelskiej. Druh Michał opowiada nam o Ruinach Getta, na którego druzach stoją teraz domy. Następnie Łazienki, gdzie zuchy zapalają znicz pod Pomnikiem Kamyka, twórcy Ruchu Zuchowego w Polsce. Odwiedzamy również Pomnik Chopina na którym kończy się nasze sobotnie zwiedzanie. Docieramy do naszej Bazy Noclegowej w Harcerskim Ośrodku Specjalności. Na kominku druh Michał ma dla wszystkich niespodziankę – grę podsumowującą to, co dziś zobaczyliśmy –toczy się zacięta rywalizacja aż do ostatniej chwili, gdzie znamy już zwycięzców – otrzymują oni od Druha nagrody książkowe. Późno w nocy część Kadry uczestniczy w najważniejszych wydarzeniach w życiu każdego harcerza – Przyrzeczeniu Harcerskim oraz w życiu każdego instruktora – Zobowiązaniu Instruktorskim, które zostają złożone na Kopcu Powstania Warszawskiego przy ponad 30-metrowym Znaku Polski Walczącej. Chwile niezapomniane nie tylko dla Druha Karola i Druhny Alicji – bohaterów tej nocy. Niedziela zaczyna się z samego rana, gdyż nie ma czasu na sen. Rozpoczynamy od wizyty w Muzeum Powstania Warszawskiego, które oczywiście robi ogromne wrażenie na każdym – i na małym zuszku, który jest po raz pierwszy i na harcerce, która już odwiedza to miejsce po raz trzeci. Po zwiedzeniu spotykamy się z druhem hm. Tadeuszem „Wilkiem” Wiśniewskim, który był naszym gościem w Mrągowie na Widowisku „Wspomnij Szare Szeregi” – mamy niebywałe szczęście usłyszenia prawdziwych opowieści z czasów wojny, tak autentycznych i sentymentalnych z ust osoby, która je przeżyła. Po spotkaniu udajemy się na harcerską Mszę Świętą do Kaplicy w Muzeum – odprawia ją ks. Karol Tomczak MS – od wczoraj prawdziwy harcerz naszego Szczepu, ministrantów również mamy harcerskich. Kończąc wizytę w Muzeum żegnamy się z druhem Wilkiem jadą na Powązki Wojskowe, gdzie miesiąc temu pożegnaliśmy Ojca Chrzestnego naszego Szczepu – ś.p. Druha Stanisława „Śwista” Sieradzkiego. Czas na Powązkach jest ostatnim momentem uczczenia pamięci o naszych Bohaterach. Każdy zuch i harcerz zapalił znicz na wybranym przez siebie grobie i otoczył go opieką duchową. Wsiedliśmy do autokaru i odjechaliśmy wyśpiewując przez całą drogę powrotną na Mazury piosenki harcerskie i powstańcze. Sądzę, że podczas tych dwóch dni nauczyliśmy się więcej, niż podczas kilkunastu lekcji historii, był to czas wykorzystany bardzo aktywnie. Gdyby nie pomoc Przyjaciół z Warszawy – druha Michała wycieczka nie miałaby takiego rozmachu i nie była tak profesjonalnie przygotowana! Jeszcze raz dziękujemy. Z harcerskim pozdrowieniem, Czuwaj! Komendantka Szczepu Harcerskiego im. Szarych Szeregów