Przemienienie Pańskie opisane zostało w Biblii przez trzech ewangelistów: Mateusza, Marka i Łukasza w księgach Mt 17, 1-8; Mk 9, 2-8; Łk 9, 28-36 jako objawienie skierowane do trzech z uczniów Jezusa: Piotra, Jakuba i Jana. Według ewangelii Jezus zabrał tych trzech na górę, gdzie zobaczyli go w nieziemskiej chwale, rozmawiającego z Mojżeszem i Eliaszem. Mimo że ewangelie nie podają nazwy góry, przyjmuje się, że była to góra Tabor. Święto Przemienienia Pańskiego obchodzone jest w Kościele Katolickim w dniu 6 sierpnia. Cerkiew prawosławna obchodzi je 19 sierpnia. Jest to jedno z najważniejszych świąt przed Wielkanoncą. Stawia się je na równi z Bożym Narodzeniem, Wniebowstąpieniem, Zesłaniem Ducha Św., Niedzielami Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego, Środą Popielcową, Dniami Wielkiego Tygodnia od poniedziałku do czwartku włącznie i Dniami Wielkanocy. Na Wschodzie znane było już w VI wieku i swą rangą dorównywało katolickiej Uroczystości Chrystusa Króla. W Kościele Zachodu wprowadził je Papież Kalikst III jako podziękowanie Bogu za odniesione zwycięstwo pod Belgradem w dniu 6 sierpnia 1456 roku.