Najnowsze technologie i nauki ścisłe wchodzą bez zezwolenia w zakres pytań i problematyki zastrzeżonej wyłącznie dla „duchowej” i filozoficznej aktywności człowieka. To co było do niedawna wyłącznie domeną filozofów, artystów, pisarzy, twórców, poetów, teologów, etyków i proroków, staje się obszarem penetracji neurochirurgów, neurofizjologów, fizyków, informatyków i biologów. Dzięki obrazowaniu pracy mózgu coraz dokładniejszym rezonansem magnetycznym i najnowszym generacjom tomografów, naukowcy potrafią ściślej zdefiniować i pobudzać miejsca w naszym mózgu, odpowiedzialne za kreatywność umysłu i duszy. Umieją je komputerowo rejestrować, odtwarzać, manipulować świadomością i pamięcią człowieka. Z drugiej strony, w płynnej, ponowoczesnej pustce, utraciliśmy stałe punkty odniesienia i w mglistej relatywności wartości, mając w rękach gadżety i cuda najnowszych rozwiązań technologii, rodzi się w nas coraz mocniejsza potrzeba obiektywnego uporządkowania ludzkiego świata, wyodrębnienia w nim stałych niezależnych.

Nową wyrocznią, nadzieją i największym fetyszem XXI wieku staje się mózg. Nie mówimy więc już o umyśle, o duszy, świadomości czy JA – tutaj definicje są płynne, wieloznaczne i łatwo podlegają zakwestionowaniu. Mózg jest obiektywnym, półtorakilogramowym, galaretowatym obiektem, który do niedawna stanowił największą tajemnicę ludzkości (nie tylko z perspektywy ewolucji ale i funkcjonalności, kreatywności, a także nieprzewidywalności i szaleństwa). Nareszcie jesteśmy w stanie tą tajemnicę badać, odkrywać, manipulować nią i zamieniać w przedmiot kultu. Mózg jest przecież twórcą i odtwórcą wszystkiego we wszechświecie, co nie jest czystym tworem natury! Rozszyfrowując jego kody dostępu, wierzymy, że możemy odkryć prawdę absolutną, niepodważalną – bo mierzalną, równomiernie pofałdowaną i podlegającą weryfikacji i eksperymentom.

Spektakl jest próbą zapytania o to, co ludzkie w tym wszystkim. Jest pytaniem o to, czy można w takiej perspektywie, na własny użytek, zdefiniować to co międzyludzkie czy ponadludzkie. Czy wszystko da się już zredukować i zapisać w neuronalnych schematach impulsów elektro-chemicznych?

W spektaklu grupa „badaczy” finalizuje wieloetapowy projekt, w którym poddaje własne ciała i umysły ekstremalnym eksperymentom. W końcowym etapie swoich badań definiują osobiste punkty odniesienia i perspektywy, ukazując sprzeciw (i bezradność?) tego co człowiecze, wobec arogancji i bezwzględności nauki i technoideologii.

Spektakl jest próbą zapytania o to, co ludzkie, międzyludzkie czy ponadludzkie. Bohaterowie spektaklu poddają własne ciała i umysły ekstremalnym eksperymentom oraz definiują osobiste punkty odniesienia i perspektywy, ukazując sprzeciw i bezradność wobec tego co człowiecze, wobec arogancji i bezwzględności nauki i technoideologii.

Spektakl przeznaczony dla widzów powyżej 16 roku życia.

Reżyseria: Tomasz Rodowicz

Scenariusz i dramaturgia: Marcin Cecko

Muzyka: Tomasz Krzyżanowski, Marcin Cecko, Kuba Krzewiński, Tomasz Rodowicz

Wizualizacje: Maria Porzyc, Rami Shaya

Obsada: Joanna Chmielecka, Małgorzata Lipczyńska, Adrian Bartczak, Janusz Adam Biedrzycki, Robert Wasiewicz

Teatr CHOREA to prężna grupa artystów, performerów, muzyków, tancerzy, aktorów, praktyków i teoretyków teatru. Od 2007 r. z siedzibą w Łodzi, gdzie wraz z fundacją Łódź Art Center stworzyła Fabrykę Sztuki.  W Fabryce Sztuki CHOREA koordynuje działalność teatralną, dydaktyczną i edukacyjną.

CHOREA w początkach pracy twórczej, prowadząc badania nad źródłami tańca i muzyki, eksplorowała kulturę Antyku. Wyniki swych początkowych poszukiwań artyści CHOREI zaczęli stykać ze współczesnymi formami teatru, tworząc nowatorskie i dynamiczne spektakle, w których konfrontują się tradycja i nowoczesność. Obecnie zespół koncentruje się na problematyce i kondycji współczesnego człowieka – inspirując się wielkimi reformatorami teatru: Kantorem, Wyspiańskim, Grotowskim, czy wielkimi myślicielami i artystami np. Wittgensteinem, Herbertem, Artaud – tworząc własną metodę pracy i nowy sposób tworzenia współczesnego teatru. Tworzą oryginalną metodę pracy, łączącą formy współczesnego teatru: nowatorskie techniki ruchu i tańca, nowoczesną muzykę oraz współczesny materiał literacki, według idei antycznej trójjedni. W teatralnym działaniu wyrażonym nowatorskimi środkami scenicznymi poszukują form aktywności źródłowej i naturalnej. Teatr współpracuje z wieloma grupami i artystami z Polski i ze świata, m.in. z brytyjską grupą Earthfall, amerykańskim choreografem Robertem Haydenem, mistrzem tańca Butoh Kanem Katsurą z Japonii, amerykańską choreograf Rosaną Gamson, izraelską reżyser Ruthie Osterman, grupą NeTTheatre z Lublina, Teatrem Kana ze Szczecina, warszawską Trupą Czango, Teatrem Brama z Goleniowa oraz z wieloma indywidualnymi, doświadczonymi i uznanymi artystami, jak również z amatorami, studentami, wolontariuszami, ludźmi pełnymi ciekawości świata, poszukującymi i aktywnymi. Teatr regularnie prowadzi cykle warsztatów teatralnych, ruchowych i muzycznych, zarówno w Polsce jak i na całym świecie.

Bilety - 15 zł do nabycia w recepcji CKiT w godz. 14 - 21, tel. 89 743 34 66 lub online

SPEKTAKL ODBYWA SIĘ W RAMACH PROJEKTU "poRUSZone MIASTO!"

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Sponsor: Hotel ANEK