Dzień 13 grudnia, sala widowiskowa Centrum Kultury i Turystyki w Mrągowie: „Oto widownia pochłonęła spektakl ZNOWU-NA-NOWO w całkowitym milczeniu i rosnącym aż do finalnej sceny skupieniu. Z gwaru słów, jakie słyszałem przed zajęciem miejsc, wynikało że oczekiwano zupełnie czegoś innego od tego, co zaprezentował młodzieżowy Teatr Insania, Teatr ALE oraz Mrągowska Scena Tańca Współczesnego pod reżyserską ręką Pawła Kisiela”. Tak recenzuje premierę spektaklu Marek Samselski, publicysta i dziennikarz, współtwórca scenariusza i autor dialogów i monologów. Rzeczywiście, tego się nie spodziewano. Przecież mogło to być niczym się niewyróżniające przedstawienie profilaktyczne, przestrzegające dzieci i młodzież przed zażywaniem narkotyków...

Wydarzenie zostało sfinansowane ze środków Samorządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego, przeznaczonych na zadania z zakresu przeciwdziałania narkomanii. Jednak młodzi aktorzy i tancerze, tworzący obsadę widowiska, postawili wysoko poprzeczkę zarówno samym sobie, jak i publiczności. Ich celem nie było jedynie przestrzec przed tym, co niszczy. Chcieli dotknąć czegoś głębszego: przyczyn i mechanizmów takich historii, tęsknot i pragnień, jakie się kryją pod tak rozpaczliwymi decyzjami oraz najważniejszej prawdy o tym, co każdy z nas może z tym zrobić: „Droga wolności to droga wyboru.” Te słowa wieńczą scenariusz i wybrzmiewają kilkakrotnie na scenie.

Spektakl został wystawiony dwa razy tego samego dnia: dla uczniów mrągowskich szkół ponadpodstawowych oraz dla otwartej publiczności. Na pierwszej premierze gościli także przedstawiciele Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej oraz Dorota Kulig i Joanna Dawidczyk z Komendy Powiatowej Policji w Mrągowie, która była zaangażowanym partnerem w projekcie. Na popołudniową premierę przybyły rodziny, przyjaciele i osoby postronne przyciągnięte ciekawością, a także ci, którzy wnieśli swój wkład w powstanie widowiska, w tym Elżbieta i Andrzej Mierzyńscy, kompozytorzy i odtwórcy muzyki, oraz Robert Banasiewicz, psychoterapeuta uzależnień, kluczowy konsultant scenariusza, wspierający pracę aktorów.

„Wiadomo było, że na scenie wystąpi młodzież i niewielu dorosłych, a miejsca na widowni zajęli w większości dorośli.” - relacjonuje Marek Samselski - „Z tego co usłyszałem, spodziewali  się scenek rodzajowych, może jakichś piosenek z zawoalowaną przestrogą, bo wiadomo było, że treść spektaklu dotyczy (czy dotyka) profilaktyki uzależnień. A tu pierwsza scena rozgrywa się w domowej kuchni, w której matka wykrzykuje swoją złość i żal, wręcz wyżywa się na córce, uderzając w jej poczucie winy. I to wcale nie w związku z jej uzależnieniem od narkotyków. Ono może pojawić się później. Scenariusz i gra całego, piętnastoosobowego zespołu aktorskiego zasługuje na wielkie brawa. I one były -  publiczność biła je na stojąco! Po tej wspomnianej wielkiej ciszy na widowni. Brawa też, i moje szczególne uznanie, należą się Fundacji Alternatywnej Edukacji ALE z kreatywnie niezłomną Aleksandrą Lemańską na czele.”

Nie sposób oddać w pełni treści widowiska. To trzeba zobaczyć. I będzie to możliwe, w przygotowaniu bowiem już filmowa wersja spektaklu – dla tych, którzy jeszcze tego nie przeżyli. Już niedługo będzie ona dostępna na YouTube i stronie OH! Móvie Studio. A tymczasem przedstawiamy opinie widzów, żeby dać jak najbardziej realny obraz tego, co się wydarzyło 13 grudnia na deskach sceny w Centrum Kultury i Turystyki w Mrągowie, i jak wpłynęło to na publiczność.

„W dniach 12-13 grudnia bieżącego roku, obserwowałam próbę generalną i premierę spektaklu profilaktycznego pt. "Znowu-Na-Nowo" stworzonego przez młodzież (także tą alternatywną) z Mrągowa. Siedziałam wgnieciona w fotel i płakałam jak dziecko. Kochani, jesteście wielcy w tym, co robicie!” ~Agata Studenna, Biskupiec

„Serce tańczy, dusza śpiewa! 13 grudnia wieczorem w Mrągowie, w sali widowiskowej Centrum Kultury i Turystyki wystawiono spektakl „Znowu-Na-Nowo”, w którym zaistniała nasza muzyka (a dokładnie kompozycja Andrzeja, a moje improwizacje wokalne)! Paweł Kisiel oprócz reżyserii całości, stworzył też choreografię scen wizji, jakie ma główna bohaterka, uciekająca w obcy świat od tego, który ją dotknął i krzywdził, nie dając możliwości szczerego dialogu. Na dużej scenie zaistniały dwa wymiary różnych przestrzeni – domowej tragedii oraz ucieczki w kolorowe zapomnienie, które dość szybko ten kolor traciło, popychając bohaterkę w przepaść narkotykowego uzależnienia. Sztuka nie ma zakończenia. Nie wiadomo, co naprawdę stanie się za chwilę. Być może autorzy sztuki będą musieli stworzyć ciąg dalszy tej historii, by jak prosiła publiczność, dać jej szansę na happy end. Obsada spektaklu dość duża i mimo młodego wieku wykonawców – dobra. Na jej tle bardzo dojrzale, wyraziście wypadły aktorki grające matkę: Dorota Sadłowska i Anna Zaleta – przede wszystkim w monologu, gdy jako matka krzyczały o tym, jak cierpią, jak wielki mają żal do wszystkich i wszystkich też winą obarczają za swój ból. Sceny ucieczki w pozornie lepszy świat, do którego z kolei uciekała dziewczyna z rodziny przeżywającej dramat, polegały na malarskiej improwizacji i w tych scenach zagrała nasza muzyka. Wbiło nas w fotel, że tak dobrze tam się znalazła, a młodzi aktorzy stworzyli z nią ciekawe zjawisko sceniczne! Grało wszystko, każdy ruch, gest, scenografia, nawet powietrze jakby tańczyło w rytm kompozycji. Jesteśmy szczęśliwi. Można? Można! Dziękujemy Wam wszystkim! ” ~Elżbieta Mierzyńska-Andymian

Obsada spektaklu oraz Fundacja Alternatywnej Edukacji „ALE” skłądają serdeczne podziękowania wszystkim, którzy pomogli w jego realizacji, a także zaszczycili swoją obecnością podczas przedpremiery i premiery. Twórcy widowiska mają nadzieję, że to wydarzenie wniosło coś do życia każdego z oglądających i zostawiło ślad w jego sercu, oraz że jeszcze nie raz spotkają się w takich lub podobnych okolicznościach na mrągowskiej scenie teatralnej, która swoim profesjonalizmem nie odbiega już od zawodowych teatrów.