19 lipca 2014 roku mija 250. rocznica urodzin wybitnego uczonego, pedagoga, bohatera walki o polskość Mazur Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza (1764-1855).
Był duchownym ewangelickim, filozofem i językoznawcą. Zajmował się popularyzacją języka polskiego na Mazurach, Pomorzu i w Wielkopolsce, zbieraniem pieśni mazurskich oraz badaniami nad językiem i kulturą kaszubską.
Urodził się 19 lipca 1764 jako syn Bartłomieja, noszącego początkowo nazwisko Maręga, pastora i rektora szkoły w Olsztynku (później w Marwałdzie) i Julianny Estery z Weberów. Dzieciństwo spędził w Marwałdzie. Pierwsze nauki pobierał w Zalewie, a od roku 1780 uczył się w królewieckiej Szkole Katedralnej na Knipawie. Następnie studiował teologię, filozofię i filologię polską na Uniwersytecie w Królewcu. W 1798 r. przeniósł się do Gdańska, gdzie został proboszczem w kościele św. Anny. Objął też posadę lektora języka polskiego w gdańskim Gimnazjum Akademickim. Odtąd w swojej nieprzerwanej działalności był czynny aż do końca życia, przez 57 lat w służbie kościoła, szkoły i nauki. Autor kazań religijnych, pieśni religijnych (Pięcioksiąg, czyli Kancjonał gdański, 1803), przekładów Homera i Kanta, słowników, podręczników do nauki języka polskiego.
Zmarł 3 czerwca 1855 roku w Gdańsku.  Pozostawił po sobie ponad 1 tys. zgromadzonych cennych książek. Jego życie i dzieła to dowód na to, że kochał język polski i mazurski lud.
Za Wikipedia.pl